Ik ben een fan van de zomer.  De komst van dit seizoen blijft voor mij nog altijd gepaard gaan met het gevoel van vrijheid en blijheid dat ik als kind ervoer.  De zomervakantie bracht immers een einde aan het schooljaar met vele verplichtingen.  Uitslapen, lezen, ravotten zonder zorgen en de wereld verkennen.

Vandaag heb ik bij aanvang van de zomer nog altijd een blij gevoel.  Maar ondertussen is de vrijheid helaas wel weg.  Mijn eczeem huid heeft me gevangen gezet, ondanks de zomerse blijheid.  Het is voortdurend zoeken naar een evenwicht.  Mits de nodige voorbereiding en beperkte blootstelling doen de UV stralen van de zon deugd aan mijn huid.  Ik voel mijn huid de zachte warmte absorberen.  Maar het is duidelijk dat mijn door eczeem geplaagde huid niet veel aankan.  Te warm in de zon, al is het maar een paar minuten, brengt aanzienlijke schade toe.  Pijn, jeuk en rode geïnfecteerde huid.  Dus betrap ik mezelf erop dat ik steeds weer de schaduw op zoek.  Zonnestralen zijn echter niet de enige uitdaging, er is ook uiteraard de temperatuur.  Hoe de tijden kunnen veranderen.

Als kind deerde warme temperaturen me niet, integendeel ik genoot er af.  Vandaag is dat een ander verhaal.  Ik probeer doelbewust de fysieke inspanningen te beperken, inclusief sport.  Want bij het minste zweten begint een wedstrijdje uithouding tegen mezelf.  De eerste zweetdruppels in mijn gezicht of op mijn rug activeren mijn gevoelige eczeemhuid om het signaal van jeuk te veroorzaken.  Nog niet de harde intense jeuk.  Die komt pas later.  Nee, het begint met een lichte irritatie.  Alsof er heel kleine kriebelbeestjes over je huid kruipen.  Het vergt heel wat inspanning om dit gevoel te onderdrukken.  Soms win ik en ben ik op tijd in de auto met airco.  Dan is het knijpen in het stuur tot mijn huid weer gekalmeerd is.  Maar vaker verlies ik deze tweestrijd!  Dan kan ik niet weerstaan en krab ik.

Nu van krabben ken ik ondertussen veel en er is wel degelijk een verschil.  Laten we het erop houden dat een bezwete huid en warme temperaturen zowat de ideale omstandigheden zijn voor een intense pijnlijke krabsessie.  Maar liever de pijn dan de jeuk!  Deze poging om de jeuk weg te nemen doet het jeuk gevoel exploderen.  Hoe meer ik krab hoe meer jeuk ik krijg.  Ik voel en hoor mezelf stukjes huid wegschrapen maar eens het krabben bezig is, is er geen stoppen aan.  Ja er zijn trucjes die kunnen helpen.  Een koude pack, een koele douche of een koele handdoek.  Maar die heb je natuurlijk bijna nooit ter beschikking.

Uiteindelijk geeft zo een intense krabsessie verlichting en opluchting.  Maar ook angst.  De angst om straks in de spiegel te zien hoeveel schade ik mezelf heb toegebracht.  Hoeveel open bloedende wondjes er nu weer bij zijn gekomen.  Als ik kan probeer ik de open wondjes onmiddellijk te verzorgen en te ontsmetten.  Vaak ook niet.  Er is ook de angst om te gaan slapen.  Want de warme zomers brengen korte verstikkende nachten.  Zijn de nachten warm dan heb ik bij het slapen gaan extra astma medicatie nodig.  Een extra dosis brengt dan gelukkig wat rust voor mijn longen, maar mijn huid gaat een onbekende nacht tegemoet.  Met wat geluk krab is slechts beperkt, maar hoe warmer de nacht hoe heviger de jeuk lijkt me.  Vaak brengt de ochtend bloed aan mijn hoofdkussen en lakens.  Nog vaker word ik wakker en betrap ik mezelf dat ik mijn huid weer beschadig in de onbewuste reflex om mijn jeuk te temperen.

Met de eerste vroege zonnestralen is er weer wat hoop op een mooie dag.  Die begin ik altijd met huidverzorging en camouflage.  Indien nodig met een weinig cortisone crème.  Maar enkel als het echt nodig is.  Noodzakelijk zijn mijn speciale eczeem crèmes.  Een frisse douche en een goede huidverzorging is soms goed genoeg om te camoufleren en de dag door te komen.  Uiteraard ziet mijn huid er altijd wel rood uit, maar dat is in de zomer immers geen probleem.  Ik ben immers niet alleen.   We hopen dan op een rustige werkdag zonder zweet, in de koelte van een airco gevangen in mijn huid.  Maar nog altijd is de zomer mijn favoriete tijd.  Want ondanks mijn eczeem geniet ik van deze tijd.  Van de vrijheid en blijheid.  Van de lange avonden in de tuin.  Van lezen, ravotten met de kinderen en de wereld te verkennen.